Η Κυδιάντα είναι ένα από τα εγκαταλελειμμένα ορεινά χωριά της Χίου και βρίσκεται νοτιοδυτικά της Λαγκάδας.

Μετά την καταστροφή των Κοίλων οι κάτοικοι έχτισαν την Κυδιάντα.

Οι κάτοικοι του χωριού παραδοσιακά δημοκράτες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της επανάστασης του 1821. Τότε το χωριό είχε 800-900 κατοίκους και το σχολείο περίπου 150 μαθητές. Υπέστη όμως πολλές καταστροφές αφού οι Τούρκοι γκρέμισαν την εκκλησία της Αγίας Αναστασιάς. Για να γλιτώσουν τη σφαγή (στα 1822) οι κάτοικοι εγκατέλειψαν το χωριό και προχώρησαν στον Κάβο Μελανιός για να διαφύγουν με καίκια. Αρκετοί όμως κατέφυγαν σε σπηλιά κοντά στην εκκλησιά του Αγίου Γιάννη, βρέθηκαν όμως από τους Οθωμανούς και κατασφαγιάστηκαν. Η σπηλιά βρίσκεται Ν.Δ της εκκλησίας και τα οστά από τους σφαγιασθέντες, τοποθετήθηκαν σε τάφους κάτω από την αυλή του Αϊ- Γιάννη. Μάλιστα οι Τούρκοι έπιασαν τον παπά-Κωνσταντή Κούνουπα την ώρα που λειτουργούσε στην εκκλησιά και που στη συνέχεια μαρτύρησε.

Το 1830 κάτοικοι που είχαν φύγει αρχίζουν να επιστρέφουν και πάλι στην Κυδιάντα. Χτίζουν τα σπίτια τους και αρχίζουν να ασχολούνται με τη γεωργία και τη ναυτιλία. Όμως όταν το 1835 η πανώλη σάρωσε τη Χίο και πάλι η Κυδιάντα πλήρωσε το τίμημά της. Κατά τον πολύνεκρο σεισμό της 22ας Μαρτίου του 1881 το χωριό υπέστη πολλές καταστροφές. Βράχια κύλησαν και μονοπάτια καταστράφηκαν. Το 1890 στην Κυδιάντα κατοικούσαν 150 οικογένειες.

Η Κυδιάντα αποτέλεσε ορμητήριο των ανταρτών κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής και πολλοί από τους κατοίκους ήταν αριστερών πεποιθήσεων. Δεν άντεξε όμως το πλήγμα του εμφυλίου οπότε οι κάτοικοί του αρχίζουν να το εγκαταλείπουν με γοργούς ρυθμούς. Από τις γνωστές οικογένειες του χωριού οι Τράτσηδες, όπου μάλιστα σε μια συμπλοκή με τους χωροφύλακες σκοτώθηκε ο Σταμάτης Τράτσης.

Ο σεισμός του 1949, όταν ακόμη και ο δρόμος σχίστηκε στα δύο, δέχτηκε το τελευταίο χτύπημα. Το χωριό εγκαταλείφθηκε οριστικά και οι κάτοικοι στην πλειοψηφία τους μετακόμισαν στη Λαγκάδα. Μάλιστα το 1948 ήταν η τελευταία χρονιά που λειτούργησε το σχολείο. Για να φθάσετε στην Κυδιάντα θα διασχίσετε τα σπιτάκια του οικισμού Αγρελωπού. Θα ακολουθήσετε ένα στενό τσιμεντόδρομο μήκους 2,5 περίπου χιλιομέτρων που είναι προσπελάσιμος με αυτοκίνητο. Το τοπίο που θα αντικρίσετε συντίθεται από ερειπωμένα και γκρεμισμένα πέτρινα σπίτια τριών συνοικιών, λίγα ελαιόδεντρα, και τις άγριες πλαγιές του βουνού Αίπους. Οι κάτοικοι της Λαγκάδας έστησαν μνημείο της Εθνικής Αντίστασης που το τιμούν στις 24 Φεβρουαρίου, ημέρα ίδρυσης της ΕΠΟΝ.

Κόντρα στο χρόνο στέκουν οι εκκλησίες του Αγίου Γιάννη και της Αγίας Αναστασίας (βλέπε πανηγύρια) που οι κάτοικοι λειτουργούν συμβολικά ακόμη, δείχνοντας έτσι την ανάγκη που έχουν να ξαναζωντανέψει το χωριό τους. Μάλιστα το πρωί της Μ. Παρασκευής κάτοικοι από τη δεκαετία του ’70 ψάλλουν τα Πάθη τα Σεπτά χωρίς την παρουσία ιερέα στην εκκλησία του Αϊ-Γιάννη. Από τις αρχές του 2000, χάρη στη δύναμη της τηλεόρασης, έχει γίνει γνωστό στο πανελλήνιο (και όχι μόνο) συγκεντρώνοντας κάθε χρόνο όλο και περισσότερα παιδιά της Κυδιάντας και δίνοντας το μήνυμα ότι έστω και μια φορά το χρόνο τα ερειπωμένα χωριά της ελληνικής υπαίθρου μπορούν να ζωντανέψουν.