Μοιρολόγια

Πολίτικια κουκουναριά, με τα κουκουναράκια
όλα τριγύρω κάθονται όλα σου τ’ αγγονάκια

.Αναστενάζω και πονώ και κλαίω και δακρύζω
δεν έχω άλλον από σε στον κόσμο να ελπίζω

Όποιος βρεθεί στον πόνο μου και με παρηγορήσει
χάριν θα του το χρωστώ σε όλη μου τη ζήση.

Εις την απελπισία μου ποιος θα με βοηθήσει
δεν έχω ούτε συγγενή να με παρηγορήσει

ΣΤΟ μνήμα του λεβέντη μου χορτάρι δε φυτρώνει
είναι τα δάκρυα πικρά κι όλα τα φαρμακώνει

Γαρυφαλλώ με τους ανθούς και κανελιά με κλώνους
δε θα μου γιάνουν την πληγή που δε βαστώ τους πόνους

Αναστενάζω και πονώ δακρύζω και λυπούμαι
γιατί με το λεβέντη μου δε θα ξαναβρεθούμε

Μαχαίρι μαυρομάνικο στο χέρι μου θα ζώσω
να κατεβώ στη μαύρη γη το χάρο να σκοτώσω

Τούτ’ η γη που την πατούμε όλοι μέσα θε να μπούμε
Τούτ’ η γη με τα λουλούδια τρώει νιους και κοπελούδια

Παπάδες σας παρακαλώ με το καημένο χείλι
μή πείτε στο λεβέντη μου αιώνια η μνήμη

Ποτέ ορφανό δε χαίρεται σαν τ’ ορφανέψει ο χάρος
κι αν ε/ν’ και βασιλιά παιδί δεν έχει πλέον θάρρος

Όλοι φορούνε κόκκινα και όλοι φορούνε άσπρα
κι εγώ η κακορίζικια εφόρεσα τα μαύρα

Βουνά μη πρασινίσετε πουλιά μή κελαηδείτε
έχασα το λεβέντη μου και να με λυπηθείτε

Νάχα μαχαίρι δίλαμο να τρύπουμουν το χώμα
να δω τι απογίνηκε το ιδικό σου σώμα

Νάχε ο χάρος δυο αδελφούς να του ’ παιρνα τον ένα
να κάψω την καρδούλα του σαν πούκαψε κι εμένα

Ανάμεσα στο γύρισμα θα κάνω μία τέντα
να σηκωθούν όλοι οι νεκροί να κάνουνε κουβέντα

Χάρε δεν ελυπήθηκες τα τρυφερά του νιάτα
την μπάρκα του την κατσαρή και τα γλυκά του μάτια

Σ’ ένα λαγκάδι σκοτεινό να ρίξω το κορμί μου
να πάψουνε οι πόνοι μου κι οι αναστεναγμοί μου.

Έτσι με φέρνει ο καημός, να πα ν” ανοίξω μνήμα
νια να μπω μέσα ζωντανή κι ας έχω γω το κρίμα

Όσα άστρα έχει ο ουρανός τόσοι είναι κι οι καημοί μου
τόσες πληγές αγιάτρευτες επάνω στο κορμί μου

Άνοιξε γη μέσα να μπω και σκέπασε μας χώμα
γιατί πλέον δεν ομιλεί το ιδικό μου στόμα

Στη θάλασσα ο άνδρας μου κοιμήθηκε για πάντα
και μένα η καρδούλα μου έχει καημό και λαύρα

Ο πόλεμος τελείωσε και θε να γίνει ειρήνη
και μένα ο άνδρας μου στο μνήμα θε να μείνει