- Απόtgi
- Δημοσιευμένο στο Ήθη - Έθιμα
- Με0 COMMENTS
- PERMALINK
- STANDARD POST TYPE
Συνήθως τα γλέντια και οι διασκεδάσεις αρχίζουν από τις 17 Γενάρη του Αγίου Αντωνίου, όμως φθάνουν στο κατακόρυφο με το άνοιγμα του Τριώδιου. Από την Κυριακή του Τελώνη και του Φαρισαίου, κάθε βράδυ πότε στο ένα και πότε στο άλλο συγγενικό σπίτι ξεφαντώνουν.
Ντύνονται «κουδουνάτοι» δηλαδή μασκαράδες, όχι με στολές, αλλά όσο το δυνατόν αγνώριστοι και άσχημοι.
Πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι και πολλές φορές η μεταμφίεσή τους είναι τόσο επιτυχημένη που δεν τους αναγνωρίζουν. Ακολουθεί ο αποκριάτικος χορός, ο «κυρ – Βορηάς», το «Κάστρο» και διάφορα τετράστιχα που μιλούν για θάλασσα, για αγάπη ή και σκωπτικά.
Σ’ αυτές τις όμορφες και αξέχαστες οικογενειακές συγκεντρώσεις παίζονται πολύ ωραία παιχνίδια όπως το «αλεύρι», «δεν πάω πια στην Κάλυμνο», «ο μουτζούρης» και περνούν χαρούμενα τα βράδυα στο χωριό.
Την Τυρινή το βράδυ τρώνε αυγό και λένε: «με αυγό να κλείσομε το στόμα και με αυγό να το ανοίξομε» εννοώντας φυσικά το κόκκινο αυγό.
Την τελευταία Κυριακή της Αποκρηάς και την καθαρή Δευτέρα οι νέοι και οι νέες πηγαίνουν στο Σταυρί και στήνουν τρικούβερτο χορό.